Inleiding
Elk van de twaalf huisjes in het hofje mocht, naar Eva’s besluit, onderdak bieden aan ‘een eerlijcke vroupersoon, tenminste 40 jaren out, geen man hebbende’. Dat kon een kuise maagd zijn maar was meestal een weduwe. Tot die laatste categorie behoorden veel vrouwen in Leiden en verreweg de meesten van hen leefden in kommervolle omstandigheden, want van sociale voorzieningen was nauwelijks sprake. Kandidaten genoeg dus, toen in 1654 de eerste bewoonsters een huisje in het hofje konden betrekken.

​